Fargeblues!

[RITS]

Han tenkjer og gneg på fælslege tankar

Som handlar om dei som i kjedlarn bankar

Dei svartmalte to som så trofast har knurra

Og aldri ein gong har nekta å surra

 

Båten skal vidare segla på ferda

Mens han skal åleine langt ut i verda

Og finna ein annan som kanskje kan passa

Det beste det er nok ikkje å hasta

 

Han kikkar på båtar i aust og i vest

Og tenkjer på ka som passar han best

Men kvar gong han luka te kjedlarn opnar

Så finn han 'kje fargen som hjarta hans håpar

 

Det går jo i grønt i kvar einaste båt

Det ser ikkje ut som det finnast eit håp

Det er mest så angsten tåkelegg sinnet

Er løysinga rett og slett båt som har pinne?

 

Men fargen den skulle'kje ha noko å sei

Han kunne jo rett og slett svartmala dei

Som grøne og storkjefta ligg under dørken

Og gjer at han kjenner seg bittegrann pølkjen

 

Forty788

[Skipper Worse]

Særdeles god poesi. Både Jacob Sande og Alf Lepsøe ville ha nikket anerkjennende til dette praktverket!!